Hasta ruh!
Hükmedersin kin halkasına
Karar kıldı hainliğin
Aşağılama olarak algılandı uyarı
Sürekli ezber edildi ayrımcılık
İntikam ile beslendi kin
Hayatın gerçeği oldu inkar
Kötü niyet gizlendi,
Sinsice yönetildi tüm hainlikler.
Cana yakarış bir çığlık!
Nasıl da kudurdu karanlık!
Baba evine tüneyen,
Garibin tutunduğu dalı mı kırdın, Ne?
Duymuyor musun,
Dehşet içerisinde sesin!
Sırtlan mısın ki, ulursun uzaklardan,
Çakalsın çakal!
Ondandır, kopup gelirsin kan kokusuna.
Hasta ruha tutsak edilen kin
Besle intikamı!
Hain alçak hani!
İyi bilirim seni,
Sorma ha sakın,
İstemem!
Ne bir tas su, ne de bir Fatiha.
Söv say, durma, geç git.
Sakın ha tüneme mezar taşıma.
Sapı benden olan kindar balta!
Sitem etsem ne yazar.
Eller teslim hasta ruha.
Çınarı devireceğim diye
Nasıl da didinir durursun.
Öylesine yıldırdın ki,
Girmem eşiğinden,
Dururum geri geri
Bilirim ki,
En zehirli çıyanım, sen!
Uzak dursun,
Hain gülücüklerdeki tüm kötülükler!
Hasta ruhlu sahte kahraman dev!
Kin yüklü öfke
Çıkarcı bencil hiddet
Sayısız utanç
Bilin ki!
Asla yitip gitmez hayallerim.
Asla batmaz güneşim,
Gizlendiği tepelerin ardında
O hep üzgün, hep tasalansa da
Gerçekleri yazar alınlar üstüne!
Sabahları beklendiği yerde,
Şafaktan doğduğunda sonsuz kez!
